Okula yeni başlayacak çocuklarda  yeni  bir ortam,  yeni arkadaşlar, uyulması gereken birçok kural ve sorumluluk, ebeveyni haricinde sözü dinlenmesi gereken yeni bir kişi ‘öğretmen’ e alışma süreci bir miktar kaygı ve zorlanma oluşturabilir. Bu zorluklar çocuğun kaygılı veya çekingen bir mizaca sahip olması, ayrılık ve performans kaygısı yaşıyor olması, kendini ifade etmede zorluk yaşıyor olması, özgüven eksikliği gibi pek çok nedene bağlı olabilir. Bu durumlara ebeveynlerin ruhsal hastalıkları, çocuktan beklentilerinin yüksek oluşu, aşırı korumacı tutumları, yüksek kaygı düzeyleri ve kendi içlerindeki çatışmalar da eklenince içinden çıkılmaz bir hal alabilir. Çocuklarda ebeveyne  yapışma davranışı gösterme, evden ayrılmak istememe, okula gideceği zaman ve okul ortamında huzursuzluk, baş ve karın ağrısı, uyku ve iştah problemleri, ağlama, karşı gelme, öfkelenme, okulda sınıfa girmeme ve aileyle görüşme talebi görülebilir.

Okula uyum sürecindeki zorluklar karşısında ailelerin dikkat etmesi gereken önemli noktalar vardır. Aileler bir taraftan sakin, şefkatli, anlayışlı, bir taraftan da kararlı bir tutum içinde olmalıdır. Okula gidilmesi gerektiği net bir şekilde söylenmeli, okul hayatının güzel yönleri, neden okula gitmesi gerektiği ve okulun işlevinin ne olduğu anlatılmalı, okula yeni başlayan birçok çocuğun benzer sıkıntılar yaşadığı belirtilmeli, çocuk kaygılarını ifade etmesi için cesaretlendirilmeli, soruları geçiştirilmeden doğru olarak yanıtlanmalıdır. Okula gitme konusunda çok gerekli olmadıkça geri adım atılmamalıdır. Evde kalış süresi uzadıkça okula dönüş de o denli güçleşecektir. Kademeli bir yaklaşım çocuğun kaygılarının azalmasını sağlayabilir. En az zorlanma yaratan durumdan en çok zorlanma yaratan duruma doğru bir sıralama izlenmelidir.  Sınıfa girmede çok dirençli olan çocuklarda öncelikle birkaç gün çocuğun en az bağımlı olduğu aile bireyi ile okulun bahçesinde, sonrasında birkaç gün sınıfının bulunduğu koridorda, alıştığında  birkaç gün sınıfta birlikte oturması ve yavaş yavaş çocuktan ayrılması denenebilir. Bu süreçte çocukla konuşulmadan aile bireyinin okuldan ayrılması ya da yapamayacağı sözler vermesi çocuğun kaygılarını daha çok artırır ve güvenini zedeler. Çocuğun başarabildiği her kademenin maddi olmayan bir ödülle ödüllendirilmesi motivasyonunu artıracaktır. Ebeveynin öğretmenle iletişimi büyük önem taşımaktadır. Öğretmeninin ebeveyniyle iyi iletişimde bulunduğunu gören çocuk öğretmenine ve okul ortamına daha kolay uyum sağlayacaktır. Bazen öğretmenin eve davet edilmesi ve çocuğun ev ortamında öğretmenini görmesi öğretmene olan güveni artırabilir. Öğretmenlerin de çocuğa sıcak ve sevecen tavırları süreci kolaylaştıracaktır. Çocuğun okul öncesi dönemde sevdiği aktiviteleri okul döneminde de yapmasını sağlamak okul süreciyle gelen streslerin azalmasını sağlayacaktır. Bazen süreç çok zorlaşıp, komplike bir hal alabilir ve durum okula uyum sürecindeki olağan kaygılardan çıkıp basit müdahalelerle belirtilerin azalmadığı, şikayetlerin çok şiddetlendiği ve uzun sürdüğü, ek şikayetlerin eklendiği bir ruhsal patoloji tanısını alacak düzeye gelebilir. Böyle bir durumda geç kalınmadan bir çocuk ve ergen psikiyatristinden destek alınmalıdır.

Değerli öğrenciler ve ailelerine başarı ve mutluluk haberlerinin gurur verdiği bir eğitim öğretim yılı diliyorum. Sağlıkla kalın.

ÇOCUK VE ERGEN RUH SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI UZMANI

UZM. DR. PELİN ÇON BAYHAN  

TEL:0553 931 2810          

Web: http://www.uzmdrpelinconbayhan.com/

 Adres: Mimarsinan Mah. Alparslan Bulv. No:25 Park Apart.  A Blok K:1/1 Atakum/ Samsun (Medical Park'ın yanındaki bina, Foto Atakum üstü)