kanatlı uygarlığın bir ferdi olsam

rüzgârın ıslığına bırakarak kendimi ,
bir müzik ritmi duyarlılığında âdeta şiir gibi uçsam,
dünyevî her şeyi geride bırakarak uçsam…
uçsam…uçsam…
kaçak avcıların kilitlerini açsam Nil’den geçerken
yukardan okyanusun engin lâcivertini seyretsem hayranlıkla
ıslanan kanatlarımı kurutsam güneşin gülen yüzünde
amazonda cennet papağanlarıyla sohbet etsem;
rengârenk oluşlarının sırrını çözsem
And dağlarının o büyülü yükseltilerinde
akbabalara konuk olsam…keşke…
kutuplarda binlerce zıplayan penguenlerle zıplama yarışı yapsam
ve anlaşılmaz,çılgın sesler arasında erisem
erisem…erisem…
ve albatroslarla Akabelerden bütün ruhumla süzülsem derin maviliklere
çölde bir vâhada dinlense yorgun bedenim
ve bir avcı kurşunuyla son bulsa özgürlüğüm;
dudağımda tebessümüm…
ah,keşke kanatlı uygarlığın bir ferdi olsam
keşke olabilsem…
keşke…