“engelliler haftası” olarak ifade ettiğimiz bu hafta engelli sorunlarının ele alındığı bir haftadır. Engelli vatandaşlarımızın eğitim alanından tutunda sosyal hayata katılmalarına kadar birçok sorunları vardır. Engellilik insanlığın ortak sorunlarının belki de en önemlisi. Dünya nüfusunun yaklaşık yüzde on beşinin engelli olduğu ifade ediliyor. Ülkemizde de bu sayı yüzde on civarlarındadır. 
 Engelli insanların sağlık, rehabilitasyon, çevre, eğitim ve istihdam alanlarında karşılaştıkları sorunlara dikkat çekmek amacıyla bildiğimiz gibi Mayıs ayının ikinci haftası Engelliler Haftası olarak ele alınmakta. Birleşmiş Milletlere üye 156 ülkede 10–16 Mayıs arası Engelliler Haftası olarak kabul görüyor. 

kıymetli vatandaşlar, Engelli olmak bir kusur değildir. Asıl kusur onları toplum dışına iterek toplumdan soyutlamaktır. Tabiî ki engellilerin yaşamı diğer vatandaşlarımıza göre zordur. Ancak gereken imkanların sağlanması durumunda engellilerin de topluma faydalı oldukları kesinlikle unutulmamalıdır. Engellinin yaşamı zor olması hiçbir şey yapamayacağı anlamına gelmez. Normal insan bir işi daha kısa zamanda halledebilirken engelli  bir vatandaşın o işi halletmesi biraz zaman alabilir; ancak sonuç olarak iş gerçekleşmiş olur. Niye engelli olmayan insanların günlük yaşamlarında da aynı değil midir? Kimin daha fazla imkanı varsa o kişi istediği bir şeyi daha az zamanda kolay bir şekilde gerçekleştirebilmektedir. Örneğin; bir vatandaşımız bir binanın içerisinde yukarı merdivenden diğeri ise asansörle çıkıyor, veya birisi uçakla, diğeri otobüsle gidiyor, sonuç itibariyle aynı noktaya varılıyor. Sadece kullanılan araç,  gereç ve zaman mesafesi farklı; ancak yapılan iş aynıdır. Engelli bir vatandaşta bu gün diğer insanlar gibi farklı metotlarla birçok işini  kendisi görebiliyor. Örneğin bir görme engelli arkadaşımız Braille alfabesi dediğimiz kabartma yazıyla normal insanlar gibi okuyabilir, yazabilir, araştırma yaparak kendini geliştirebilir, ekran okuyucu programı yardımıyla diğer insanlar gibi gerek telefon, gerekse bilgisayar üzerinde ne kadar işlem varsa hepsini de yapabilir. Aynı şekilde gidecekleri yer onlara uygun erişilebilir olması durumunda ortapetik engelliler de tekerlekli araçlarıyla istedikleri her yere gidebilirler, her türlü işlerini halledebilirler. İşitme engelli vatandaşlarımız da işaret dili sayesinde her türlü işlerini halledebilirler. Kısaca bahsedilen konu engelli ile normal insanın yaşamında kullanılan metotların farklı, yapılan işlerin aynı olduğunu belirtmektir.   Tabi burada yapılan işlerde kullanılan araç ve gereçlerin imkanına bağlıdır. Ne kadar imkan  varsa o kadar engellinin yaşamı daha erişilebilir demektir. Bunun için engellilerin hayatını daha erişilebilir kılma adına gerekli imkanları arttırıp, onların istifadelerine sunmamız gerekir. Son zamanlarda engellilere yönelik imkanların arttığını, daha fazla çalışmalar yapıldığını biliyoruz. Ancak asla kafi göremeyiz. Daha yapılması gereken çok büyük işler vardır. Bu da el birliği ile mümkündür. Bütün zorluklarımızı hep birlikte el ele vererek  çözüm aramaya çalışırsak işte o zaman sorunlarımızı aşmış oluruz. Engelliler haftası tüm bu konuların değerlendirilmesi ve engeli olan kişilere daha iyi bir dünya sunulabilmesi için düzenlenen farkındalık etkinliklerinin yapıldığı ve engellilerin sorunlarının dillendirildiği bir haftadır.
Dünyada yaşam eşitliği olmasa da, dünya nimetlerinden yeterince yararlanamayan, herkesin yapabildiği şeyleri yapamayan veya destek ile başarabilen bu kişilere el uzatmak hepimizin gönül borcu olmalıdır.
Bazen sadece durumun farkında olmak bile ciddi bir mesafe kat etmek anlamına gelecektir. Unutmamak gerekir ki engelliler toplum üzerinde bir yük değil tam tersine yardımlaşmanın tesisi için fırsat kapısıdır. Onlara yardım etmek çok zor değil, bazen engellilere ayrılan park alanını işgal etmemek bile yeterlidir. Unutmayın hayatı birlikte paylaştıkça her şey daha güzeldir. Bunun için bizler her geçen günden daha fazla birbirimize kenetlenip, birbirimizi sevmeli, saymalı,desteklemeli, birbirimize sahip çıkmamız gerekir. Yaşadığımız şu dünyayı herkesin yaşayabileceği erişilebilir engelsiz bir dünya olsun istiyorsak bütün farklılıklarımızla (engelli- engelsiz, yaşlı- genç, kadın-erkek ve benzeri) bir olmak durumundayız. Bu yüzden bütün vatandaşlarımızın engelli kardeşlerimizle beraber iç içe olmalarını istirham ediyoruz. 
   “unutmayın bizler engelliyiz. Biz sadece bir öğrencinin dönem ödevinin merakı
değiliz. Acısıyla tatlısıyla bu hayatın içindeyiz. Bir gün bile kapımıza gelmemiş ama engelliler haftasında bizimle ilgili faaliyet yapan kişi ve kurumları
hayatımızda istemiyoruz. Biz her gün birlikte çay içtiğimiz, dost meclisleri yaptığımız, ağladığımız güldüğümüz insanları istiyoruz yanımızda. Bizimle
fotoğraf çektirip kendisine prestij kazandıran güler yüzlü çıkarcıları istemiyoruz. Biz hayatın içindeyiz ve sizlerden ayrı değiliz. Ayrımcılığı ve ayrıcalığı kesinlikle istemiyoruz. Bizi ayıranları sevmiyoruz. Bizler aktif olarak sizler gibi toplum içinde olmak istiyoruz. Sizler gibi dünyanın her türlü nimet ve imkanından yararlanmak istiyoruz. Kısaca bizler birlikte olmak istiyoruz…”
   bu duygu ve düşüncelerle herkese engellerimizi hissettirmeyecek engelsiz bir yaşam diliyor, hepinizi sevgi, saygı ve muhabbetle selamlıyorum.