Önceki gün Balkanlarda, Kafkaslarda, Kırımda, Girit’te, Mora’da, dövüldük, vurulduk, kesildik ve kırıldık. Dün vurulma, kırılma, yok edilme sırası Irak Türklüğündeydi. Kerkük’te süngülendik, Tuz Hurmatı’nda vurulduk, Tel Afar’da bombalandık. Şimdi Kuzey Suriye’de ölüyoruz, öldürülüyoruz. 
Kah Arap parmağı var tetikte kah peşmergenin kanlı eli kavrıyor tüfeğin kabzasını. Kimi din adına akıtıyor kanımızı kimi bağımsız ve büyük Kürdistan hayaliyle alıyor canımızı. Önce tapu kayıtlarımız, nüfus kayıtlarımız imha edildi. Şimdi biz imha ediliyoruz. 
Suriye’den gelen haberler sadece acı verici değil Allah’ım utanç verici. İnsanlık adına, İslamiyet adına, tüm dinler adına utanç verici. Selefilermiş. Köyleri, kentleri basıyor ve yakıyor, yıkıyor, öldürüyorlarmış. Hem de utanmadan, arlanmadan, sıkılmadan “Dininiz zayıf, katliniz vacip, malınız helal, karılarınız hediye” diyerekten. Her şey sana ayandır Allah’ım; senin için yazmıyorum ama inanmayan kullar için söylüyorum: Bunları ben uydurmuyorum, bunları, çok daha acılarını Amberin Zaman yazdı önceki gün Taraf Gazetesi’nde. Ben sadece ürperdim ama hiç şaşırmadım. Alıştım Türk katliamlarına, alıştım Türk’ün inkar edilişine ve sahipsizliğine. Onun için şaşırmadım.
Allah’ım, Yüce Allah’ım; devletimiz var, hükümetimiz var, ordumuz var ama ne yazık ki Türk’ün sahibi yok. Türk garip, Türk mağdur ve mazlum.. Karabağ’da biziz yurdundan sürülen ama bizim okumuşlarımız Ermeni’ye ağlar. Kuzey Irak’ta biz yok edilmek üzereyiz ama kanlı katilimiz Diyarbakır’da barış elçisi olarak alkışlanır. Ve Suriye’de Bayır-Bucak Türkmenlerini hemen sınırımızın ötesinde gözümüzün önünde birileri keser ve silahları bizden gider. Ve bize kimse ağlamaz. Gözyaşı zengini bazı siyasetçilerimizin her gördüğüne sarılıp ağlamaktan gözyaşları kurmuş olsa gerek. 
Allah’ım; halimiz budur, sahibimiz yoktur. Allah’ım, Yüce Allah’ım; okunan ezanların, kılınan namazların, edilen duaların yüzü suyu hürmetine; başta Alemlerin Serveri Hazreti Muhammet Efendimiz olmak üzere gelmiş geçmiş cümle peygamberlerin, üçlerin, yedilerin, kırkların, erenlerin, evliyaların, azizlerin, uluların, gazilerin, şehitlerin, yetimlerin, sabilerin yüzü suyu hürmetine; Hazreti Ebubekir’in, Hazreti Ömer’in, Hazreti Osman’ın, Hazreti Ali’nin, Hazreti Hüseyin’in, Hazreti Hasan’ın ve dahi tüm sahabenin, tüm ehl-i beytin yüzü suyu hürmetine bu garip, bu kimsesiz, bu mağdur ve mazlum TÜRK MİLLETİ’NİN sahibi sen ol bari.